عشق انسان را پریشان می کند
خانه های خشتی ویران می کند
خانه ای سازد جنسش از بلور
عشق حیوان را انسان می کند


عشق نورانی نورت می دهد 
کلبه تاریک،چراغان می کند
عشق یعنی خیره در نور «یکی»
از «یکی گشتن» به جانان می کند
عشق یعنی گمشتن در خویشتن
هر مریضی «عشق» درمان می کند
«عشق» یعنی از «گل سرخ » یک سبد
روز «جمعه» عشق مهمان می کند
عشق بر یک معنی «یکتا» می شود
نایبی رو سوی «قرآن» می کند.
سلطان علی نایبی
جمعه ساعت ۱۰:۳۲ شب
۱۸ تیرماه ۹۵